Η ελληνική κυβέρνηση ενώ φορολογεί βαρύτατα τον ιδιωτικό τομέα της χώρας, αδυνατεί να περικόψει παράλογες κρατικές δαπάνες και συνεχίζει να ευνοεί συντεχνιακές ελίτ, διατηρώντας και αυξάνοντας τα εξωφρενικά τους προνόμια.

Ο συνδυασμός του δυσμενούς φορολογικού περιβάλλοντος με τον κρατισμό, έχει σαν αποτέλεσμα, η ελληνική οικονομία να παραμένει αντιπαραγωγική, υγιείς επιχειρήσεις να κλείνουν, επενδυτικά κεφάλαια να φεύγουν σε ανταγωνίστριες χώρες, να αποθαρρύνεται η ατομική πρωτοβουλία, οι νέοι να μεταναστεύουν στο εξωτερικό και οι μεγαλύτεροι να βιώνουν τον εφιάλτη της μακροχρόνιας ανεργίας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, με το νέο φορολογικό καθεστώς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες φορολογούνται με συντελεστή έως 45% και με 100% προκαταβολή του επόμενου έτους. Επιπλέον, για τους αγρότες, στα καθαρά κέρδη προστίθενται και οι επιδοτήσεις. Επίσης, σύμφωνα με τα παραπάνω θα υπολογίζονται και οι ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις η φορολογία με τις ασφαλιστικές εισφορές, θα ξεπερνάνε το ετήσιο εισόδημα φυσικών προσώπων και εταιριών που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα, με τραγικές συνέπειες για τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας.
Στα πλαίσια αυτά, ερωτάται η Επιτροπή:
— Είναι απαίτηση των δανειστών, ή απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, η υπερβολική φορολόγηση του ιδιωτικού τομέα;
— Γιατί οι δανειστές δεν απαιτούν, παράλληλα με τα φορολογικά μέτρα, περικοπές δημόσιων δαπανών και πάταξη του κρατισμού;