15/10/2018
Με την ψήφιση από την ελληνική κυβέρνηση του νόμου Κατρούγκαλου (ν. 4387/2016), και συγκεκριμένα του άρθρου 12 αυτού «Συντάξεις λόγω θανάτου», πλήττεται άμεσα μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα πληθυσμού, που προσπαθεί ήδη να συνέλθει από την απώλεια που έχει υποστεί. Μεταξύ άλλων, τίθεται ηλικιακό κριτήριο χορήγησης σύνταξης χηρείας, απαιτούνται παραπάνω έτη έγγαμου βίου και αλλάζει μειούμενο το ποσοστό που χορηγείται στον επιζώντα σύζυγο, καταργώντας και την προσωπική διαφορά που ενδεχομένως δικαιούνταν ο θανών, κεκτημένα ετών εργασίας και καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη της ΕΕ και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, απαγορεύεται κάθε διάκριση (μεταξύ αυτών και της ηλικίας) και αναφέρονται σαφώς η προστασία της οικογένειας και της εργασίας και ο σεβασμός στο δικαίωμα πρόσβασης στις παροχές κοινωνικής ασφάλισης και στις κοινωνικές υπηρεσίες που εξασφαλίζουν προστασία σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Συνιστά παραβίαση των ανωτέρω κριτηρίων ο νόμος 4387/2016 της Ελληνικής Κυβέρνησης;
2) Ποια είναι η θέση της ΕΕ για την επανόρθωση των ανωτέρω, και της Επιτροπής, ως θεματοφύλακα των Συνθηκών, όσον αφορά την ισότητα μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και την ίση μεταχείριση;
