Παρά τις διατυπώσεις για τις εποπτικές ευθύνες των Κεντρικών Τραπεζών του Ευρωσυστήματος, η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2015/751 είναι πλημμελής, με αποτέλεσμα οι χρεώσεις που επιβάλλονται στους πολίτες για μία απλή ανάληψη, μια πληρωμή τιμολογίου ή για μία μεταφορά εμβάσματος να είναι εξωφρενικά υψηλή, κυρίως μετά τις απώλειες εισοδήματος των τραπεζών εξαιτίας των μειώσεων των επιτοκίων. Ειδικά στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι αφόρητη για τους μικρούς καταναλωτές

Σε μια περίοδο που η ύπαρξή τεχνολογιών όπως το Blockchain μπορεί να εκμηδενίσει τις χρεώσεις της χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης, κάτι που ήδη συμβαίνει σε πολλές τράπεζες στη Δυτική Ευρώπη, στην περίπτωση της Ελλάδας και άλλων κρατών μελών συμβαίνει το αντίθετο δημιουργώντας έτσι στρεβλώσεις στην αγορά που βλάπτουν κατευθείαν τον ευρωπαίο μικροκαταναλωτή.

Ερωτάται η Επιτροπή:

  1. Σε ποιο σημείο βρίσκεται η μελέτη που αναφέρει η Επίτροπος στην απάντηση E-001091/2019 αναφορικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2015/751;

2. Θα συζητούσε η Επιτροπή τη δημιουργία κανονισμού όπου την εποπτεία για υψηλές χρεώσεις συναλλαγών και κρυφές χρεώσεις να την έχει κατευθείαν η ΕΕ και όχι οι κατά τόπους κεντρικές τράπεζες;

3. Θα συζητούσε η Επιτροπή την πιθανότητα επιβολής πλαφόν σε χρεώσεις συναλλαγών με όριο το 0% ως 1% ώστε να προστατεύονται οι μικροί καταναλωτές;


Απάντηση της εκτελεστικής αντιπροέδρου κ. Vestager
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Αριθμός αναφοράς της ερώτησης: E-003400/2019

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η μελέτη σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού για τις διατραπεζικές προμήθειες ( IFR)(1), και η τελική έκθεση υποβλήθηκε στην Επιτροπή τον Δεκέμβριο του 2019. Η εν λόγω μελέτη συγκέντρωσε ποσοτικές πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του IFR, όπου περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις των ανώτατων ορίων για τις διατραπεζικές και άλλες συναφείς προμήθειες και οι επιπτώσεις διαφόρων τεχνικών απαιτήσεων, όπως οι κάρτες πληρωμών με περισσότερα του ενός εμπορικά σήματα ή ο διαχωρισμός των συστημάτων καρτών πληρωμής από τους φορείς επεξεργασίας. Με βάση την εν λόγω μελέτη θα καταρτιστεί έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το 2020.

Οι προμήθειες συναλλαγών ρυθμίζονται επί του παρόντος από τη δεύτερη οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών (PSD2)(2) και την οδηγία για τους λογαριασμούς πληρωμών (PAD)(3). Αμφότερες οι οδηγίες απαιτούν πλήρη διαφάνεια και συγκρισιμότητα των προμηθειών με στόχο την ενίσχυση του ανταγωνισμού και των οικονομικά προσιτών υπηρεσιών. Ενώ οι εν λόγω οδηγίες δεν ρυθμίζουν το επίπεδο των προμηθειών καθαυτό, η PAD απαιτεί να παρέχονται λογαριασμοί με βασικά χαρακτηριστικά είτε ατελώς είτε έναντι εύλογου τέλους . Οι εθνικές αρχές είναι αρμόδιες για την επιβολή των εν λόγω οδηγιών.

Η εμπειρία που έχει αποκτηθεί όσον αφορά την εφαρμογή των εν λόγω οδηγιών είναι μέχρι στιγμής περιορισμένη. Ωστόσο, κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο, η Επιτροπή θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της PAD.
(1) Κανονισμός για τις διατραπεζικές προμήθειες — https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:32015R0751
(2) Οδηγία 2015/2366/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ.
(3) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/el/TXT/?uri=CELEX%3A32014L0092