Σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής, 47 περιφέρειες της ΕΕ, εκ των οποίων οι 11 βρίσκονται στην Ελλάδα, χαρακτηρίζονται είτε ως «περιφέρειες με χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης», είτε ως «περιφέρειες χαμηλού εισοδήματος». Στις περιφέρειες αυτές θα πρέπει να στοχεύσουν οι πολιτικές της συνοχής, ώστε να μειωθούν οι ανισότητες.

Για την Ελλάδα στη δυσχερέστερη θέση βρίσκονται η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, η οποίες είναι οι φτωχότερες ελληνικές περιφέρειες και συγκαταλέγονται στις 20 φτωχότερες της ΕΕ, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω του 50% του μέσου ενωσιακού. Ταυτόχρονα εμφανίζουν υψηλότατα ποσοστά ανεργίας που ξεπερνούν το 40% και τεράστια μείωση επενδύσεων.

Την κατάσταση έχει επιβαρύνει περισσότερο η μη καταβολή, από το 2010, της θεσμοθετημένης ενίσχυσης του 12% στο μισθολογικό κόστος από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού. Αποτελούσε κρατική ενίσχυση περιφερειακού χαρακτήρα και είχε στόχο να στηρίξει της οικονομική ανάπτυξη, να άρει τις ανισότητες και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε δύο από τις πλέον μειονεκτικές ευρωπαϊκές περιφέρειες. Το 2016 η ελληνική κυβέρνηση σταμάτησε οριστικά αυτό το μέτρο.

Στο πλαίσιο αυτό, ερωτάται η Επιτροπή:

— Είναι σύννομη με το Άρθρο 107 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η επιδότηση του εργοδοτικού κόστους;
— Υπάρχει δυνατότητα διάθεσης χρημάτων για περιφερειακές ενισχύσεις, από τα ταμεία της πολιτικής της συνοχής;