Οι μικροπιστώσεις (που αποτελούν επιμέρους όρο της έννοιας των microfinance) αποτελούν μια σύγχρονη μορφή χρηματοδότησης, που αποβλέπει στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Δίνουν, δηλαδή, τη δυνατότητα ακόμη και σε άπορους ανθρώπους να λάβουν μικροδάνεια, για τα οποία δεν προαπαιτούνται αυστηρές εγγυήσεις (όπως οι εμπράγματες ασφάλειες επί των ακινήτων τους). Οι ελληνικές τράπεζες αδυνατούν, αφενός λόγω του υψηλού ρίσκου του δανεισμού σε ευπαθείς ομάδες και της αδυναμίας παροχής μη χρηματοοικονομικής υποστήριξης στους μικροδανειολήπτες, αφετέρου δε λόγω της έλλειψης ρευστότητας που παρουσιάζουν, να χορηγήσουν τέτοιας μορφής μικροδάνεια, δημιουργώντας κενό στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων ύψους 145,6 εκατομμυρίων ευρώ και οδηγώντας την ελληνική επιχειρηματικότητα και κατ' επέκταση την ελληνική οικονομία σε πιο δυσχερή από την ήδη υπάρχουσα κατάσταση.

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να ανακινηθεί η νομοθετική διαδικασία για την παραγωγή πράξης της Ενώσεως (οδηγία/κανονισμός) προκειμένου να θεσπισθούν ειδικότεροι κανόνες που θα ρυθμίζουν και θα επιτρέπουν την χορήγηση μικροδανείων τόσο από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όσο και από άλλης μορφής επιχειρήσεις;
2. Ποιες επιχειρήσεις θα δύνανται να παρέχουν μικροδάνεια, εκτός από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ποιες θεσμικές εγγυήσεις θα διέπουν τη λειτουργία τους και ποιο θα είναι το πλαίσιό της;
3. Σε ποιες ενέργειες θα προβεί η Επιτροπή όσον αφορά την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού;