Το 2011 τέθηκε σε εφαρμογή ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 550/2011 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον καθορισμό περιορισμών στη χρήση πιστωτικών μορίων (credits) που δημιουργούνται στο πλαίσιο του μηχανισμού καθαρής ανάπτυξης (Clean Development Mechanism — CDM) από βιομηχανικά αέρια. Συγκεκριμένα, ο κανονισμός προέβλεπε ότι, από την 1η Ιανουαρίου 2013 και την 30ή Απριλίου 2013, η χρήση των πιστωτικών μορίων που προέρχονται από δύο βιομηχανικά αέρια (HFC23 και N2O) με βάση το άρθρο 11α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ απαγορεύεται στο πλαίσιο της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα αέρια του θερμοκηπίου.
Καθώς έχει παρέλθει πενταετία από την εφαρμογή του κανονισμού, καλείται η Επιτροπή να παράσχει τις ακόλουθες πληροφορίες:
1. Τι συνέβη με τα εργοστάσια που κατέστρεφαν τα δύο αυτά βιομηχανικά αέρια και πώς οι χώρες που φιλοξενούσαν τα εργοστάσια αυτά αντιμετώπισαν τη ρύπανση που προκύπτει από την εκπομπή των συγκεκριμένων αερίων του θερμοκηπίου;
2. Μέχρι την απαγόρευσή τους ποιες ήταν οι διακυμάνσεις των σχετικών πιστωτικών μορίων στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Ρύπων και τι συνέβη με τις αγοραπωλησίες των πιστωτικών μορίων αυτών εκτός Ευρώπης στην συνέχεια, στο πλαίσιο του CDM;
3. Πώς αξιολογεί τελικά η Επιτροπή τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 550/2011 από πλευράς οικονομικής και περιβαλλοντικής αποτελεσματικότητας;