Τα τελευταία χρόνια, επενδυτικά ταμεία, προερχόμενα από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, επενδύουν σε ακίνητα που θα χρησιμοποιηθούν για βραχυχρόνιες μισθώσεις, σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κυρίως των χωρών του Νότου, και εκμεταλλεύονται τα ευνοϊκά καθεστώτα αδειών παραμονής που συνδέονται με τις επενδύσεις.

Αυτή η πρακτική εγείρει ερωτήσεις σχετικά με το καθεστώς των χρυσών αδειών παραμονής (golden visas) και τις επιπτώσεών του, αλλά και σχετικά με τις τιμές των ενοικίων. Ενδεικτικά, και σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο της Telegraph, οι «golden visas» στην Ελλάδα κοστίζουν 250 000 ευρώ, όντας οι φθηνότερες στην Ευρώπη, και αυτή η χαμηλή τιμή έχει οδηγήσει σε αύξηση των ενοικίων, αλλά και σε μαζικές εξώσεις, ενώ παράλληλα οι ιδιοκτησίες προς βραχυχρόνια μίσθωση σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες έχουν αυξηθεί από 9 000 σε 129 000 τα τελευταία χρόνια.

Ερωτάται η Επιτροπή:

Ποια είναι η εποπτική αρχή που καταγράφει τις golden visas σε εθνικό (Ελλάδα) και ευρωπαϊκό επίπεδο;

Ποια είναι τα αντισταθμιστικά μέτρα που προτείνονται για να μην οδηγηθεί η αγορά ακίνητων σε μη βιώσιμα επίπεδα για τους ντόπιους κατοίκους;

Ποιο είναι το πλάνο ρύθμισης του καθεστώτος των golden visas σε ευρωπαϊκό επίπεδο;