Το τελευταίο χρονικό διάστημα υπάρχει πλήθος καταγγελιών για εκτεταμένους, ιδιαίτερα αυστηρούς ελέγχους, στα αεροδρόμια της Γερμανίας και του Βελγίου, όσων ταξιδεύουν από και προς την Ελλάδα, κράτος μέλος της ΕΕ και συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης του Σένγκεν. Το ζήτημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία υπό το πρίσμα των συζητήσεων/διαβουλεύσεων για επέκταση της Συνθήκης του Σένγκεν στις υπόλοιπες χώρες, νεότερα κράτη μέλη της Ένωσης. Για χώρες όπως η Ελλάδα, που πλήττεται σφόδρα και επωμίζεται στο μέγιστο τις συνέπειες της μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης που αντιμετωπίζει η ΕΕ, το ζήτημα αποτελεί σημαντική προτεραιότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο ερωτάται η Επιτροπή:

Πώς επιτρέπουν η Επιτροπή και η ΕΕ να υφίστανται διακριτική μεταχείριση και συμπεριφορά πολίτες κράτους μέλους, και μάλιστα συμβαλλόμενου μέρους της Συνθήκης του Σένγκεν;

Ποιο είναι, εν τέλει, το «δίχτυ προστασίας» που προσφέρει η ΕΕ απέναντι σε μονομερείς αποφάσεις κρατών μελών έναντι άλλων;